Dik in orde (3)
Ik ben Margot, 54 jaar, getrouwd en moeder van 2 tieners. Tussen 2019 tot 2021 nam ik deel aan een G.L.I. (leefstijlprogramma) en veranderde met succes mijn leefstijl. Ik raakte 35 kilo kwijt en kreeg een stuk van mijn zelfvertrouwen terug. In mijn blogs lees je hoe ik was, hoe ik veranderde, wat het me opgeleverd heeft en hoe ik het in stand houd.
Niet dik in orde zijn
Op de boerderij van mijn schoonfamilie zijn ook een aantal paarden. Eén daarvan is mijn favoriet. Een groot zwart paard, een hele lieve merrie. Ik reed met regelmaat op haar, voornamelijk recreatief, geen te grote inspanningen. Verder deed ik niet aan sport of beweging. Om met het paard aan een wedstrijd mee te mogen doen, is wedstrijdkleding verplicht. Die was moeilijk verkrijgbaar in mijn maat ontdekte ik. Toch wou ik graag een keer aan een wedstrijd meedoen. Op de herenafdeling van de ruitersportzaak vond ik een witte rijbroek die ik dicht kon krijgen en waarmee ik ook nog op het paard kon komen. Een zwart jasje werd ook gevonden, de knopen iets verzetten, zodat het jasje dicht kon. Nu nog zwarte rijlaarzen. Ook zoiets… mijn kuiten pasten in geen enkele model laars, ook niet de soort met wijde kuitmaat. De oplossing bleken XXL chaps te zijn met enkellaarzen daaronder. Een soort van 2-delige combi wat eruit ziet als een rijlaars. Het was een mooie ervaring en er volgden nog een aantal wedstrijden waar ik aan mee deed. Totdat ik zwanger werd en ik het paardrijden te spannend vond met een kindje in mijn buik
Echo maken van een dikke buik
Tijdens mijn eerste zwangerschap maakte in gebruik van de mogelijkheid om een termijnecho te maken en een nekplooimeting te laten doen (inmiddels 17 jaar geleden). Het bleek voor de echoscopist moeilijk een beeld te krijgen van ons kindje, omdat er nogal wat vet voor zat. Hoe zeg je dat netjes tegen een zwangere vrouw? Ik voelde me enorm opgelaten. Op weg naar huis troostte mijn man me met de woorden dat hij dacht dat de persoon die de echo maakte nog niet veel ervaring had. Na de zwangerschap had ik moeite weer op gang te komen, met alles eigenlijk. Na bloedonderzoek bleek dat ik een te traag werkende schildklier heb en kreeg medicatie daarvoor. Ik gebruik deze medicatie nog steeds, maar de dosering is inmiddels verlaagd.
Zwangerschapsdiabetes zelf ontdekt
In mijn tweede zwangerschap ontwikkelde ik zwangerschapsdiabetes. Tijdens de reguliere afspraken bij de verloskundige was mijn nuchtere bloedsuikerwaarde gecontroleerd en bleek goed te zijn. Korte tijd daarna sprak ik een vriendin die praktijkondersteuner is. Ik vertelde haar dat ik het ‘s nachts zo warm had en zweette en dat deze zwangerschap meer aanslag op mijn energie deed dan ik me van de vorige kon herinneren. Ze adviseerde me mijn suikerwaarde te controleren. Aangezien deze kort daarvoor bij de verloskundige gemeten was besloot ik eerst maar eens mijn eigen onderzoek uit te voeren. Ik gebruikte een teststripje van de dierenkliniek waar ik op dat moment werkte. Het zijn bij een dierenarts veelal dezelfde meetmethodes als in de humane geneeskunde. De waarde sloeg torenhoog uit. Toch maar direct de verloskundige gebeld en verder onderzoek volgde.
In mijn volgende blog vertel ik welke invloed de zwangerschapsdiabetes had.
