Dik in orde

Ik ben Margot, 54 jaar, getrouwd en moeder van 2 tieners. Tussen 2019 tot 2021 nam ik deel aan een G.L.I. (leefstijlprogramma) en veranderde met succes mijn leefstijl. Ik raakte 35 kilo kwijt en kreeg een stuk van mijn zelfvertrouwen terug. In mijn blogs lees je hoe ik was, hoe ik veranderde, wat het me opgeleverd heeft en hoe ik het in stand houd.

Iedereen mag zijn zoals hij/zij/het wil, geen probleem, dik in orde. Toch voelt het oude spreekwoord ‘Maak je niet dik, dun is de mode’ voor mij als de ‘norm’. Ken je dat? Je staat in een lift met een aantal andere mensen, je blik dwaalt een beetje af, je oog valt op het bordje met specificaties van de lift. Daar staat op: max. 8 personen, 630 kg. Dus een gemiddeld persoon weegt ongeveer 80 kg? ‘Was het maar waar’ zou ik over mezelf zeggen. Een ander voorbeeld is de trampoline die je voor je kinderen aangeschaft hebt. Kun je er eigenlijk wel samen op? Ook voor de trampoline staat een maximum gewicht waarbij mijn aandeel toch wel erg mee woog.

Ben ik dik in orde?

Eigenlijk was ik letterlijk dik in orde: dik, maar wel in orde. Toch? Ik ben nooit een slanke den geweest, was op mijn 12e qua lengte al uitgegroeid, de grootste meid van de klas, de dikste bovenbenen van alle kinderen en dat was niet omdat ze zo gespierd waren. Was ik wel zo in orde? Ja, lichamelijk wel. Weinig ziek, geen gebreken. Toch speelde het regelmatig een rol dat ik groot en aan de ‘dikke kant’ was. Touwklimmen kon ik niet en met apenkooi was ik altijd als eerste ‘af’. Bij de coopertest mankeerde ik altijd wel iets waardoor ik niet mee kon doen. Er was één keer een gym juf die me door had en heel vriendelijk aandrong om toch te gaan hardlopen. Maar hoe belangrijk is hardlopen? Ik vond het niet belangrijk, want het lukte me niet eens paar minuten vol te houden.

Toch wil ik het anders

Toen ik begin 20 was deed ik een serieuze poging om af te vallen. Ik studeerde nog en woonde op mezelf in een studentenappartement. Ik kocht een boekje met een calorieëntabel en rekende uit wat ik kon eten tot een aantal van 500 kcal per dag. Daarbij ging ik twee tot drie keer per week naar de sportschool om mijn buikspieren en beenspieren te trainen. Het werkte. Ik viel ongeveer 25 kilo af en het laagst bereikte gewicht was 67 kilo. Ik voelde me goed, maar ben wel voor de zekerheid naar de huisarts geweest voor advies. Mijn maandelijkse hormoonhuishouding was namelijk een beetje in de war. De huisarts zag geen problemen en zei (ik hoorde): “Als je niet tijdens de lessen op school in slaap valt, kun je gewoon doen waar je je goed bij voelt.” Dit gewicht heb ik een ongeveer een jaar in stand kunnen houden, maar daarna kwam het er geleidelijk weer bij.

In de volgende blog lees je hoe het voelde om weer dik te zijn.